Tanco el ulls i ja no els puc tornar a obrir,
et construeixo de memòria, et faig venir,
posant-te cara, fent-te veu, sentint-te dir
que a tu també et passa això que em passa a mi.
I Tinc molt clar que ningú abans m'ha fet sentir així.
I sovint t'explico tot el que no et sé dir:
que el teu nom sona com un pessic quan el dic,
que no puc pensar a fer res de res quan no hi ets
i quan hi ets ni em reconec.
et construeixo de memòria, et faig venir,
posant-te cara, fent-te veu, sentint-te dir
que a tu també et passa això que em passa a mi.
I Tinc molt clar que ningú abans m'ha fet sentir així.
I sovint t'explico tot el que no et sé dir:
que el teu nom sona com un pessic quan el dic,
que no puc pensar a fer res de res quan no hi ets
i quan hi ets ni em reconec.
2 comentaris:
vaig deixar d'entrar sovint pq no actualitzaves mai, i ara veig que me n'he perdut unes quantes
saps...encara no m'he acostumat a llegir-te en català!
pots estar tranquil·la ... jo encara tampoc m'he acostumat a ser català al 100% xD
Publica un comentari a l'entrada